ปลูกอนาคต ปลูกเมล็ดพันธุ์กับโจน จันใด
รูปที่ 1 จากสำนักพิมพ์พีเพิลมีเดียบุ๊คส์ อิสรภาพที่แท้จริง ก่อนอื่นมาเริ่มต้นความเป็นมาก่อนว่าทำไม? ผมถึงเลือกใช้ชีวิตอย่างที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ ซึ่งหลายคนอาจเคยตกอยู่ในสภาวะคล้ายๆ กันกับผม คือผมเกิดเป็นเด็กบ้านนอกคอกนาที่ฐานะยากจน ช่วงหนึ่งของชีวิตอยากเดินทางเข้าเมืองหลวงเพื่อแสวงหาความสำเร็จและความมั่นคงให้ตนเอง คิดไว้ว่าชีวิตที่เกิดมาแล้วจะต้องประสบความสำเร็จ ซึ่งหลายคนอาจคิดเช่นนั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกขณะนั้นคือ ในเมื่อเราทั้งจนและด้อยโอกาสทุกๆ ด้านของชีวิต คิดว่าคงสิ้นหวัง แต่เมื่อเห็นใครๆ เขาเข้ากรุงเทพฯกัน ผมก็อยากลองออกแสวงโชคในเมืองใหญ่เหมือนใครเขาบ้างออกเดินทางหาความสำเร็จ โดยลึกๆ ยังหวั่นๆ ว่าคงสู้ใครเขาไม่ได้ แต่อย่างไรก็ยังอยากจะลองเสี่ยงดูเมื่อได้เข้ามากรุงเทพฯ ภาพที่เคยรับรู้ และดูในหนังกับความเป็นจริง มันคนละเรื่องกันเลย ปกติผมจะเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าคิดไม่ชอบถามแต่เมื่อได้เข้ามาอยู่เมืองกรุงซึ่งทำให้ผมเริ่มตั้งคำถามในชีวิตมากขึ้นเรื่อยๆทุกๆวัน ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้นและทำไมต้องเป็นแบบนี้ รูปที่ 2 จากสำนักพิมพ์พีเพิลมีเดียบุ๊คส์ ชีวิตในกรุงเทพฯ ทำให้ผมรู้สึกว่ามันแปลก ผมตั้งคำถามแล้วพยายามแสวงหาคำตอบ ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปมาว่าชีวิตคนปกติมันดูผิดปกติสำหรับผมเมื่อผมเริ่มสังเกตเห็นคนทำงานกันอย่างหนัก ไม่ค่อยมีเวลาว่าง และไม่มีเวลาพักผ่อนพักจิตใจ เนื่องจากชีวิตในช่วงวัยเด็กของผมไม่เคยเห็นใครทำงานแปดชั่วโมงต่อวัน รู้สึกแปลกใจว่าสมัยก่อนเราทำงานแค่สองเดือนต่อปี ดำนาหนึ่งเดือนเกี่ยวข้าวหนึ่งเดือน มีอยู่มีกิน มีความสุขสงบ ต่อมาโลกเรามีการพัฒนาและวิทยาการที่มีความก้าวหน้าเกิดขึ้น ทุกคนทำงานหนักขึ้น ทำงานมากขึ้นแข่งขันกันเยอะขึ้น […]



